[Paréntese]
Textos para el diario confinado de Luz Nocelo, autoeditado en 2020.
[..daquelas siluetas de prata,
sombras rescatadas do tempo,
soprou o morno alento do pasado..][..nas horas e días que seguiron,
entretiven a mirada e o pensamento
en cada un deses preciosos obxectos
por onde o tempo destilaba os seus recordos..][..fráxil coraza que me acariña e protexe,
a esperanza impaciéntase
contemplando no horizonte un tenue fulgor..][..na organizada sucesión de praceres e obrigacións atopo o remedio para disolver a obstinada letanía do reloxo..]
[..fun espello e fun xanela
á que me asomei con urxencia cada atardecer;
voou a imaxinación cada maña entre a luz e a sombra;
e emocionoume lembrar, vivir, soñar..]
Enlaces: